公子无耻 #1
เพียงแรกพบ เล่ม 1
维和粽子, เหวยเหอจ้งจื่อ, ห้องสมุด (Translator)
เสิ่นจือหลี หมอเทวดาเจ้าหุบเขาหวยชุนถึงกับต้องกุมขมับเมื่อเห็นสภาพคนไข้รายล่าสุดเข้า
“เขาเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?”
“ล้ม” ชิงสิง...คนสนิทของผู้ป่วยตอบกว้างๆ
เสิ่นจือหลีเลิกคิ้ว...
“แล้วลื่น...”
คราวนี้ท่านหมอคนงามถอนหายใจยาว เท้าสะเอวจ้องตอบด้วยสายตาดุกว่าเดิม
ชิงสิงสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะยอมรับในที่สุด “ล้ม…ลื่น…แล้วกลิ้งตกลงไปในเหว”
“ตกเหว!!!”
ใช่แล้ว... นางช่วยชีวิตคุณชายผู้หนึ่งที่โดนหญิงคนรักถีบตกภูเขามาหมาดๆ ไม่นึกว่าหลังจากที่คุณชายผู้นี้ตื่นมาก็หลงรักนาง ตามติด ตามลวนลาม ตามตื๊อเสียจนแกะไม่ปล่อย ถึงแม้ว่านิสัยของนางไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่แต่คุณธรรมในการเป็นหมอก็ยังคงมีอยู่ นางจึงยอมให้ชายผู้นี้อาศัยด้วยจนกว่าความทรงจำเขาจะกลับคืนมา คาดไม่ถึงยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
“เจ้าอย่าตามข้าอีกเลยจะได้ไหม”
“แต่ว่า... ข้าหลงรักจือหลีนี่นา” เขาโผล่ขนตางอนงามออกมาแอบมองนาง
“รัก…เฮอะ ถ้าข้าเชื่อคนไข้ความจำเสื่อมอย่างเจ้าข้าก็ปัญญาอ่อนแล้ว”
“จือหลี... แช่งตัวเองอย่างนั้นไม่ดีนะ”
นางกัดฟัน สงบอารมณ์ตัวเองสุดฤทธิ์ “เจ้าไปให้พ้นหน้าข้านะ หากข้าเห็นเจ้าสะกดรอยตามมาอีกล่ะก็ ข้าจะขายเจ้าทิ้งซะเลย!”
ซูเฉินเช่อนิ่งงันไปครู่หนึ่ง แล้วจึงชมเปาะเสียงหวาน “จือหลี เจ้าช่างเก่งค้าขายเหลือเกิน”
เก่งกับผีน่ะสิ! เจ้านั่นแหละเก่งตัวพ่อเลย!
ทั้งหว่านล้อม ทั้งตีมึน ทั้งตามติด
วิทยายุทธเลอเลิศจนข้าจะไม่มีที่ยืนบนโลกใบนี้อยู่แล้ว!
- Genres China
484 pages, Paperback
First published May 1, 2015
About the author
维和粽子
11 books* 维和粽子
* เหวยเหอจ้งจื่อ (Thai Profile)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Community Reviews
สักเท่าไหร่ แค่รู้สึกน่ารักดี ยิ้มได้ แต่ไม่ถึงขั้นหัวเราะ
ตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างมีบุคลิกที่เหมือนการ์ตูนแนว
การกระทำแบบสุดโต่ง
เรื่องนี้พระเอกออกแนวตื้อนางเอก จีบนางเอกด้วยคำ
หวานเลี่ยน ไม่ว่าอะไรนางเอกทำล้วนดีไปหมด แต่ถ้า
อ่านแล้วจะรู้สึกได้ว่าพระเอกไม่โง่ แต่แกล้งซื่อบื้อ
ทั้งยังเจ้าเล่ห์ และแอบร้ายกาจ แต่ด้วยความที่ใช้
ความใสซื่อ และหน้ามึนกลบเลยทำให้ดูไม่เป็นคน
แบบนั้น แอบแต๊ะอั๋งนางเอกก็ออกบ่อย ฮา
ส่วนตัวละครอื่นๆก็ออกจะไม่ปกติ อย่างศิษย์พี่ของ
นางเอกเองก็ออกแนวชอบทำร้ายหาเรื่องนางเอก
แต่ถ้าอ่านไปถึงพาร์ทหลังของเล่มจะเข้าสู่โหมด
ดราม่า และรู้ว่าทำไมศิษย์พี่ถึงดูล้นๆ ทุกอย่างก็
เป็นสิ่งฉาบหน้าด้วยเหมือนกัน หรือแม้แต่ลูกน้อง
พระเอกที่ดูต๊องๆ ก็ล้วนหวาดกลัวกับรอยยิ้มพระเอก
ตลอดเวลา
นางเอกเองก็ออกแนวสาวงกเงิน เนื่องจากชีวิต
ลำบากมาก่อน เย็นชา พูดจาปฏิเสธคนอื่นไปทั่ว
แต่จริงๆแล้วก็บดบังความใจดี ขี้สงสารของตนเอง
ยกเว้นเรื่องงกเงินนี่ นางเป็นจริงๆ ฮา
อย่างที่บอกไปว่าตัวละครทุกตัวแทบมีฉากหน้าที่
ทำให้เราเพลิดเพลิน กลบเกลื่อนตัวตนจริงๆ
อะไรหลายอย่างเอาไว้ เดี๋ยวคงจะมีการคลี่ปมต่างๆ
ในเล่มสองรวมถึงเรื่องพระเอกโดนยาด้วย
หรือว่าเรื่องนางมารที่ตามทำร้ายพระเอกอยู่
เกือบเลิกอ่านกลางคันด้วย ถ้าไม่ติดเรื่องศิษย์พี่ มันแปลกๆ ยังไงไม่รู้
นางเอกโคตรไม่มีเสน่ห์ เอาจริงๆ คือไม่รู้ว่าทำไมพระเอกและศิษย์พี่ถึงมามะรุมมะตุ้ม
นางเป็นหมอเทวดา โอเค แต่คาแรกเตอร์เขียนออกมาห้วนมาก คือนางเป็นคนใจดีนะ แต่มันไม่มีความอ่อนโยนอ่ะ พูดจาห้วนๆ เอะอะก็ไล่ เอะอะก็ว่า แข็งมาก เห็นแก่เงินไม่ว่า แต่ทำไมนางไม่มีเสน่ห์ได้ขนาดนี้เนี่ย!!!
ส่วนพระเอกถึงจะอบอุ่น อ่อนโยน เก่งไปหมด
แต่จุดนึงก็รู้สึกนี่มันจอมยุทธ์อันดับหนึ่งหรือหมา วันๆ เอาแต่ตาละห้อยตามติดยัยหมอไร้เสน่ห์เนี่ย เบื้องลึกเบื้องหลังอะไรก็ไม่ค่อยมีให้รู้ งงๆ แต่ก็ชอบตรงที่ยังมีความเจ้าเล่ห์ มีความเกรียนและกวนตีนสม่ำเสมอมาก อันนี้ให้คะแนน ตัดตรงง้อนางเอกจนเกินไป หลงรักแบบเวอร์วัง และมีความฮาร์ดเซลล์ตัวเองสูงมาก
คนที่ดูมีมิติอีกคนคือศิษย์พี่
คนนี้ชอบ ดูมีลับลมคมใน เหมือนจะชอบนางเอก แต่ก็ไม่ชัวร์ว่าชอบจริงไหม มีความโหดร้าย มีปมรุนแรง ซึ่งเล่มแรกก็เฉลยปมของศิษย์พี่ไป ชอบนะ ชอบ
ที่เหลือ... ไม่ปลื้ม
ปมพระเอกไม่น่าติดตามพอ และเบื่อกะความหลงรักแบบไร้สาเหตุของพระเอกมาก เบื่อความไร้เสน่ห์ของนางเอก แต่เห็นว่าเล่มสองจะสนุกกว่านี้ ก็ต้องรอตามต่อไป
ผู้แต่ง – เหวยเหอจ้งจื่อ (维和粽子) เขียน Hongsamut แปล
ตัวละคร
เสิ่นจือหลี
ซูเฉินเช่อ (คุณชายสือเอ้อเย่) อายุ 24 ปี
รีวิวหลังอ่าน
เป็นเรื่องที่เห็นชื่อเรื่องกับปกแล้วจะเข้าใจว่าเป็นแนวรักโรแมนติกละมุนละไม แต่จริงๆ นั้นไม่ใช่เลย และตอนแรกเราคิดว่าเราจะอินกับเรื่องนี้บ้าง แต่อ่านแล้วเรากลับเบื่อซะงั้น ทำให้กว่าจะอ่านจบใช้เวลานานมากเลยแหละ
อ่านไปก็จำไม่ค่อยได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แบบเรื่องจะวนๆ ประมาณว่า พระเอกตามจีบนางเอก นางเอกหนีไปไหนก็ตามไป ตามจนเจอก็หาทางหนีไปจนได้ หนีไปหนีมาเจอศิษย์พี่ ก็ต้องหนีออกมาอีก หนีไปหนีมา เจอกันไปเจอกันมา สุดท้ายเรานี่แหละทั้งงงและเบื่อ ฮ่าๆๆๆ
ประเด็นหลายๆ อย่างของเรื่องจนถึงตอนจบก็ยังได้เฉลยนะ ซึ่งเราคิดว่าถ้าเน้นส่วนสำคัญของเรื่องให้มากกว่าอะไรที่วนไปวนมาจนเราเองก็งงไปหมดนี่ เราคงจะอินกว่านี้อ่ะ และด้วยนิสัยนางเอกที่เหมือนว่าเอาแต่หนี พระเอกก็เอาแต่วิ่งไล่ตาม ทำให้เราอ่านแล้วรำคาญมากกว่าชอบอีก แง่ๆๆๆ
ดีใจหนักมากที่ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว อ่านไปทรมานตัวเองไป เพราะเป็นเรื่องที่ไม่ใช่สไตล์ที่ชอบเลยจริงๆ แต่อย่างที่บอกไว้ การอ่านแต่ละเรื่องนั้น เรื่องนี้เราชอบ อีกคนอาจจะไม่ชอบ เพราะฉะนั้นนี่เป็นแค่ความเห็นเราว่าเราไม่ถูกจริตกับเรื่องนี้จริงๆ ค่ะ
แต่ยังมีจุดที่แอบขำก็คือพระเอกก็รวยมากมายใช่ไหม นางเอกชอบอะไรเป็นเงินเป็นทองหมด พอถูกยั่วด้วยเงินก็จะยั่วขึ้นแบบสุดๆ แบบว่าเรียกค่าโน่นนี่นั่นแบบแพงมากๆ
[สปอยล์]
Start 18.44 น. Wed 2 Jan 2019
End 22.53 น. Thu 21 Feb 2019
Review Date 20.34 น. Sat 2 Mar 2019
พระเอกที่แกล้งซื่อบื้อก็น่ารักดี
นางเอกเป็นหมอ แต่... หน้าเงินไปหน่อย
เอาน่า! กลการใดในโลกล้วนเป็นไปด้วยเงิน จะบ่นทำไม!!!
พระเอกเก่งโพ้ดเลยคะ อรั๊ก!!!
คลายเครียด ตลกดี ไม่มีสาระ มีแต่รักเธอๆ เท่านั้น
เนื้อเรื่องฝูกปมไว้ ไปเฉลยตอยท้ายเล่มสอง แต่ก็ยังงงๆ อยู่ดี ตัวละครในเรื่องยกเว้นนางเอกรู้สึกจะผิดปกติทุกคน จิตๆ เพี้ยนๆ กันไปหมด ผู้เขียนคงตั้งใจให้มันตลก ก็ตลกดีเหมือนกัน นิสัยแต่ละคน
เล่มแรกค่อนข้างยืด ไปสนุกขึ้นในเล่มสอง อ่านได้เพลินๆ ค่ะ
พยายามอ่านทุกตัวอักษรทั้งสองเล่ม แต่ไม่สามารถจริงๆ ไวยกรณ์มันแปลกๆ
ทำได้แค่อ่าน ข้าม ข้าม และข้าม น่าเสียดาย
ตัวละครออกแนวต๊องๆ กับมุกตลกสลับคั่นฉากที่อ่านแล้วแค่ยิ้มหรืออย่างมากก็หัวเราะในลำคอ